Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał 13 lutego 2025 roku wyrok w sprawie o sygn. akt C‑472/23, w którym wypowiedział się w materii możliwości zastosowania sankcji kredytu darmowego (SKD). Z wyrokiem można zapoznać się w portalu TSUE. W oparciu o wiadomości powielane w Internecie można odnieść wrażenie, że dzięki niemu sankcja kredytu darmowego (C-472/23) daje możliwość anulowania prawie każdej umowy kredytu. Ale czy tak faktycznie jest?
W mojej ocenie, wbrew twierdzeniom różnorakich podmiotów internetowych, na ten moment wyrok TSUE nie oznacza, że prawie każdy kredyt można unieważnić w oparciu o SKD. Omawiane orzeczenie jest znacznie bardziej zachowawcze, niż wyroki TSUE w sprawach frankowych. Stosownie do punktu 3 wyroku:
Artykuł 23 dyrektywy 2008/48 w związku z jej motywem 47 należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które przewiduje – w przypadku naruszenia obowiązku informacyjnego nałożonego na kredytodawcę zgodnie z art. 10 ust. 2 tej dyrektywy – jednolitą sankcję polegającą na pozbawieniu kredytodawcy prawa do odsetek i opłat, niezależnie od indywidualnego stopnia wagi takiego naruszenia, o ile naruszenie to może podważyć możliwość oceny przez konsumenta zakresu jego zobowiązania.
Takie sfomułowanie TSUE absolutnie nie prowadzi do wniosku, że polskie Sądy powinny za każdym razem dążyć do zastosowania pełnej sankcji (zwrot kredytu bez kosztów i odsetek). Zgodnie z powoływanym wyrokiem sankcja kredytu darmowego (C-472/23) może być stosowana jednolicie, ale to czy tak będzie zależy od krajowego porządku prawnego. Jednocześnie istnieje szerokie orzecznictwo polskich sądów, zgodnie z którym przy drobnych naruszeniach konsument nie ma prawa do skorzystania z SKD.
Zatem, wbrew internetowej propagandzie, na razie nic się nie zmieniło. Wyrok TSUE nie wyklucza ukształtowania się bardziej prokonsumenckiego orzecznictwa w zakresie SKD, ale również nie wskazuje, że jest to konieczne.
Jak już pisałem wyżej, sprawy, gdzie ma być użyta sankcja kredytu darmowego (C-472/23) nie są wcale takie proste, jak kreują to niektóre internetowe podmioty. Dużo konsumentów nie uzyskuje pozytywnego wyroku i tylko ponosi dodatkowego koszty postępowania sądowego.
Chcąc skorzystać z SKD najlepiej zwrócić się o pomoc do doświadczonego adwokata, który faktycznie przeanalizuje umowę, wskaże możliwości działania oraz ryzyko związane ze sprawą. W określonych przypadkach może doradzić inną metodę dochodzenia roszczenia, np. postepowanie polubowne przed Rzecznikiem Finansowym.
Sprawy z zakresu bankowości, w tym sankcji kredytu darmowego stanowią istotny aspekt działalności mojej kancelarii. Prawem bankowym i finansowym interesowałem się już na studiach, a sprawami dotyczącymi sporów z instytucjami finansowymi zajmowałem się od początku mojej działalności zawodowej. Pracuję również jako pracownik naukowy na Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach, gdzie prowadzę zajęcia m.in. związane z instytucjami finansowymi. Jestem także autorem licznych publikacji naukowych dotyczących rynku finansowego i bankowego. Kluczowe jest opracowanie strategii procesowej dopasowanej do konkretnej umowy. Poszukujących pomocy prawnej zapraszam do kontaktu mailowego (sekretariat@kaczmarczyk-adwokat.pl) lub telefonicznego (605 396 946).
Kancelaria informowała już wcześniej o prawomocnej wygranej przed Sądem Rejonowym w Jastrzębiu-Zdroju w sprawie przeciwko Alior…
W minionych tygodniach banki coraz częściej kierują wobec swoich klientów frankowych wezwanie do zapłaty -…
W sprawie prowadzonej przez adw. Wojciecha Kaczmarczyka oraz adw. Bartłomieja Panfila przeciwko Syndykowi Getin Noble…
Sąd Okręgowy w Rybniku w sprawie prowadzonej przez adwokata Wojciecha Kaczmarczyka przeciwko ING Bankowi Śląskiemu…
Od dłuższego już czasu pojawiał się problem tego, czy i w jaki sposób możliwe jest…
Aktualnie trwa głosowanie wierzycieli, które przesądzi o tym, czy rozpocznie się restrukturyzacja Aforti. W przypadku…