Apelacja karna (postępowanie)

Od wyroku sądu I instancji w sprawie karnej stronom (a w przypadku wyroku warunkowo umarzającemu również pokrzywdzonemu) służy apelacja. Apelacja karna winna zostać wniesiona w terminie 14 dni od daty doręczenia uprawnionemu wyroku wraz z uzasadnieniem lub do czasu upływu terminu na złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku (art. 445 Kodeksu postępowania karnego).

Apelację składa się do sądu II instancji, jednakże za pośrednictwem sądu, który wydał skarżony wyrok. De facto brak oznaczenia sądu II instancji w apelacji nie wpływa na nadanie jej biegu. Co do zasady apelacja karna sporządzona samodzielnie przez stronę może ograniczyć się jedynie do wskazania skarżonego rozstrzygnięcia oraz podania czego strona się domaga. Warto jednak, aby apelacja zawierała również sformalizowane zarzuty oraz stosowne uzasadnienie.

Podkreślić należy jednak, że apelacja karna od wyroku sądu okręgowego objęta jest stosownie do art. 446 § 1 k.p.k. przymusem adwokackim. Oznacza to, że apelacja powinna zostać nie tylko przez adwokata podpisana, ale również i sporządzona. W przypadku złożenia apelacji przez stronę samodzielnie sąd wezwie ją do uzupełnienia braku formalnego (czyli sporządzenia i podpisania apelacji przez adwokata) w zakreślonym terminie, a wobec jego nieuzupełnienia – odmówi przyjęcia apelacji.

Czytaj dalej „Apelacja karna (postępowanie)”

Separacja (pozew, wniosek)

Nie każdy rozpad małżeństwa prowadzi do rozwodu. Dla części osób lepsze rozwiązanie stanowić może separacja. Sprawy o separację należą do właściwości sądów okręgowych. Separacja co do zasady wywołuje takie skutki jak rozwód (m. in. brak majątku wspólnego), z tym że nie jest możliwe zawarcie nowego małżeństwa. Jednocześnie jeżeli stosunki między małżonkami się poprawią sąd na ich zgodne żądanie znosi separację.

Separacja może zostać orzeczona na zgodny wniosek małżonków – w takiej sytuacji dzieje się to w postępowaniu nieprocesowym (po rozpoznaniu sprawy na rozprawie), a orzeczenie nie zawiera rozstrzygnięcia o winie. Należy mieć na uwadze, że zmiana zdania i wycofanie zgody nie skutkuje przekształceniem postępowania, lecz jego umorzeniem.

Przy braku wspólnego wniosku sprawa podlega rozpoznaniu w postępowaniu procesowym. W takiej też sytuacji sąd zazwyczaj orzeknie o winie jednego lub obu małżonków, przy czym rozstrzygnięcie to przesądza o winie w przypadku późniejszego orzeczenia rozwodu (jeżeli w międzyczasie separacja nie zostanie zniesiona).

Czytaj dalej „Separacja (pozew, wniosek)”

Rozwód (pozew i postępowanie)

Stosownie do przepisu art. 56 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jedną z przyczyn ustania małżeństwa jest rozwód. Wydarzenia stojące za tym, że małżonkowie (lub jedno z nich) nie widzą możliwości dalszego trwania małżeństwa są różnorakie, jednakże zazwyczaj jest to zdrada małżeńska lub istotna różnica charakterów stron.

Pozew o rozwód kierować należy do sądu okręgowego. W przypadku rozwiązania małżeństwa w rozstrzygnięciu zostaną zawarte takie elementy jak stwierdzenie z czyjej winy orzeczony został rozwód (chyba, że strony wystąpią ze zgodnym wnioskiem o udzielenie rozwodu bez orzekania o winie), a także kwestie związane z ewentualnymi dziećmi stron (władza rodzicielska, kontakty, alimenty).

O ile są ku temu uzasadnione podstawy w wyroku rozwodowym znajdą się także rozstrzygnięcia dotyczące alimentów na rzecz małżonka oraz sposobu korzystania ze wspólnego mieszkania (domu). Podział majątku wspólnego, mimo możliwości przewidzianej w art. 58 § 3 k.r.i.o., pozostawiony jest zazwyczaj do rozstrzygnięcia przez sąd rejonowy w osobnym postępowaniu.

Czytaj dalej „Rozwód (pozew i postępowanie)”