Rodzice zobowiązani są do ponoszenia kosztów utrzymania dziecka, co w przypadku ich rozstania często wiąże się z sądowym ustaleniem wysokości alimentów. Alimenty na dziecko winny zostać orzeczone na poziomie adekwatnym do potrzeb uprawnionego oraz możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego (rodzica). Wraz ze zmianą stosunków możliwe jest obniżenie lub podwyższenie wcześniej zasądzonych alimentów.
Często dzieje się tak, że większość kosztów utrzymania dziecka nałożona zostaje na rodzica, z którym dziecko nie mieszka i spędza czas jedynie okazjonalnie. Nie ma w tym jednak nic złego – wychowanie i opieka nad dzieckiem wiąże się z licznymi wyrzeczeniami, a k.r.i.o. wprost przewiduje możliwość realizacji obowiązku alimentacyjnego poprzez osobiste starania rodzica.
Niestety zdarza się również, że nierzetelne zachowanie jednej ze stron prowadzi do orzeczenia świadczenia niezgodnego z rzeczywistym stanem rzeczy. Może to być efekt zarówno rażącego zawyżania kosztów utrzymania dziecka, jak i też drastycznego zaniżenia możliwości zarobkowych oraz majątkowych zobowiązanego. Właściwe prowadzenie sprawy może uchronić wtedy drugą stronę przed orzeczeniem niekorzystnych alimentów na najbliższe lata.