oblNiewątpliwie tzw. oszustwo GetBack S.A. (w taki sposób proceder związany z oferowaniem obligacji GetBack S.A. określany jest przez media) wpłynęło na sytuację tysięcy osób, w ogóle niezainteresowanych inwestycjami w instrumenty finansowe. Obligacje GetBack S.A. były oferowane przez banki jako alternatywa dla lokat bankowych, jednak klienci nie byli informowani o związanym z tym ryzyku. W ślad za wcześniejszym wpisem przedstawiam listę 15 najczęściej zadawanych pytań dotyczących spraw wywołanych przez tzw. oszustwo GetBack S.A. wraz z odpowiedziami.
Zwrot prowizji – artykuł naukowy
Miło mi poinformować, że w numerze 2 (79) 2020 czasopisma naukowego Bezpieczny Bank / Safe Bank prowadzonego przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny ukazał się artykuł mojego autorstwa Commission for granting a loan as an instrument for transferring the cost to a consumer by financial institutions in Poland (Prowizja za udzielenie kredytu jako instrument zapewniający stabilny zysk instytucjom finansowym w Polsce).
Wskazana publikacja jest owocem moich badań naukowych oraz doświadczenia zdobytego w toku prowadzonych postępowań przeciwko instytucjom kredytowym, a dotyczy zagadnień takich jak wykorzystywanie prowizji od kredytu przez instytucje finansowe, zwrot prowizji od kredytu, czy też wpływ prowizji od kredytu na jego rzeczywisty koszt.
Kredyt frankowy – pytania i odpowiedzi
W ślad za wcześniejszymi wpisami (wpływ wyroku TSUE, kredyty frankowe – fakty i mity) przedstawiam listę 15 najczęściej zadawanych w przypadku spraw o kredyt frankowy pytań wraz z odpowiedziami.
Kredyty frankowe fakty i mity
Problematykę kredytów frankowych omawiałem już wielokrotnie, wczoraj pisałem także o skutkach wyroku TSUE z dnia 3 października 2019 roku wydanego w sprawie o sygn. akt C‑260/18. Dzisiaj postanowiłem podejść do problemu w sposób mniej formalny i opisać najczęściej występujące fakty i mity dotyczące problematyki kredytów frankowych (warto przeczytać także 15 najczęściej zadawanych pytań o kredyt frankowy). Zapraszam zatem do lektury – kredyty frankowe fakty i mity.
Wyrok dla Frankowiczów – co dalej?
3 października 2019 roku TSUE (Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej) wydał wyrok dla Frankowiczów w sprawie o sygn. akt C‑260/18 dotyczącej skutków występowania klauzul abuzywnych w umowach kredytów frankowych (walutowych). O problematyce kredytów walutowych pisałem już tutaj. Zapraszam także do lektury pozostałych publikacji na temat kredytów frankowych: kredyt frankowy – pytania i odpowiedzi, kredyt frankowy – fakty i mity. Trybunał po wnikliwym rozważeniu sprawy orzekł generalnie po myśli Frankowiczów.
Stosownie do omawianego wyroku – jeśli sąd w Polsce stwierdzi, że postanowienie waloryzacyjne ma charakter abuzywny (podkreślić należy, że decyzja w tym zakresie nadal należy do polskiego sądu) winien on – zależnie od zgody konsumenta – albo umowę unieważnić, albo też usunąć z niej sporne postanowienie (w takiej sytuacji kredyt będzie miał charakter złotowy, bez zwiększenia wartości kapitału o kurs CHF).
Jednym z istotnych elementów w każdej tego typu sprawie jest zatem przekonanie Sądu, że postanowienie waloryzacyjne ma charakter abuzywny i nie może wiązać konsumenta. Niewątpliwie niezbędna jest do tego zarówno szeroka wiedza prawnicza jak i ekonomiczna. Najczęstszym rodzajem abuzywnej klauzuli waloryzacyjnej jest dokonywanie przeliczenia wypłaty kredytu oraz jego spłat wedle kursów ogłaszanych przez Bank udzielający kredyt.
Wyrok TSUE zwrot prowizji
11 września 2019 roku zapadł długo oczekiwany Wyrok TSUE (Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej) w sprawie o sygn. akt C‑383/18 dotyczącej rozliczenia kosztów kredytu (w tym głównie zwrot prowizji) w przypadku jego wcześniejszej spłaty przez konsumenta. O problematyce zwrotu prowizji od kredytu pisałem już tutaj. Trybunał po wnikliwym rozważeniu sprawy orzekł po myśli konsumentów, stwierdzając m.in. że:
… przy uwzględnieniu całości powyższych rozważań na pytanie prejudycjalne należy odpowiedzieć, iż art. 16 ust. 1 dyrektywy 2008/48 należy interpretować w ten sposób, że prawo konsumenta do obniżki całkowitego kosztu kredytu w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu obejmuje wszystkie koszty, które zostały nałożone na konsumenta.
13th International Week w Mariborze
W dniach 13 do 17 maja 2019 miałem przyjemność brać aktywny udział w 13th International Week organizowanym przez Wydział Ekonomii i Biznesu Uniwersytetu w Mariborze. Uniwersytet w Mariborze jest jedną z wiodących słoweńskich uczelni.
W ramach 13th International Week prowadziłem wykłady z zakresu ryzyka kredytowego występującego po stronie konsumenta oraz ryzyka asymetrii informacji w przypadku inwestowania w instrumenty finansowe. Dla słoweńskich studentów szczególnie interesujące były występujące w Polsce problemy z kredytami walutowymi.
International Academic Week w Rydze
W dniach 23 do 27 kwietnia 2019 roku miałem przyjemność jako pracownik Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach brać aktywny udział w International Academic Week 2019 organizowanym przez EKA University of Applied Science w Rydze. EKA oferuje swoim studentom studia m.in. na kierunkach prawo, zarządzanie, biznesowa ekonomia oraz księgowość i audyt.
W ramach International Academic Week 2019 w Rydze prowadziłem zajęcia z zakresu ryzyka w przypadku kredytów konsumenckich (risk in case of household credits). Dla zagranicznych studentów szczególnie interesujące były występujące w Polsce problemy z kredytami walutowymi.
Obligacje GetBack S.A. – co dalej?
16 kwietnia 2018 roku jasne stało się, że akcje i obligacje GetBack są w najlepszym wypadku niewiele warte. Obrót wszystkimi papierami wartościowymi GetBack S.A. notowanymi na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie został zawieszony i taki stan rzeczy utrzymuje się do dzisiaj.
Wgląd w arkusz zleceń wskazuje, że teoretyczna rynkowa wartość akcji kształtuje się obecnie na poziomie 20 gr, natomiast obligacji – około 25 zł (przy cenie nominalnej 100 zł). Dodatkowo okazuje się że, obligacje GetBack były masowe oferowane klientom IdeaBank S.A. (poprzedni właściciel GetBack), a znaczna część nabywców uważa, iż została wprowadzona w błąd.
Sytuacja na chwilę obecną bardzo przypomina miniony skandal związany z oferowaniem polisolokat, m.in. przez GetinBank (o prawomocnym zakończeniu postępowania pisałem wcześniej). Rzecznik Finansowy wobec licznych skarg wystosował w tej sprawie oświadczenia adresowane do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Komisji Nadzoru Finansowego.
Zwrot prowizji od kredytu
Nie wszyscy kredytobiorcy są świadomi tego, że w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu (pożyczki) całkowity koszt kredytu ulega stosunkowemu obniżeniu. Z uwagi na powyższe kredytobiorcy w określonych sytuacjach przysługuje także roszczenie o zwrot prowizji od kredytu (w części przypadającej na okres po wcześniejszej spłacie).
Roszczenie o zwrot prowizji od kredytu wynika z ustawy o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011 roku. Co istotne, powoływaną wyżej ustawę stosuje się nie tylko do typowych umów kredytowych, ale także i do umów pożyczek. Ustawa znajduje zastosowanie do umów zawartych z bankami, ale także i innymi podmiotami (SKOKi, spółki specjalizujące się w pożyczkach itd.).
Do niedawna w orzecznictwie polskich sądów istniały liczne wątpliwości dotyczące tego czy i kiedy zwrot prowizji będzie uzasadniony. Sytuacja zmieniła się jednakże 11 września 2019 roku, kiedy to zapadł długo oczekiwany Wyrok TSUE (Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej) w sprawie o sygn. akt C‑383/18. Wydaje się, że wobec jednoznacznej treści rzeczone wyroku polskie sądy będą zasądzać zwrot prowizji w prawie wszystkich sprawach (o wyroku pisałem szerzej tutaj).