Na bieżąco

Opublikowane w

Dozór elektroniczny

Dozór elektroniczny stanowi atrakcyjną alternatywę dla skazanego wobec osadzenia w zakładzie karnym. O zezwoleniu na odbyciu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego orzeka sąd penitencjarny na wniosek skazanego, jego obrońcy, prokuratora, kuratora lub dyrektora zakładu karnego. W praktyce z wnioskiem występuje najczęściej skazany lub jego obrońca.

Kara odbywana w takiej formie jest mniej uciążliwa, umożliwia skazanemu prowadzenie względnie normalnego życia, a jednocześnie jest mniej obciążająca dla Skarbu Państwa. Konieczne jest jednak spełnienie szeregu warunków dotyczących zarówno skazanego, jak i możliwości technicznych związanych z odbywaniem kary w systemie dozoru elektronicznego.

Zamiana kary pozbawienia wolności na tzw. dozór elektroniczny jest możliwa gdy zostaną spełnione wszystkie z opisanych niżej warunków. Po pierwsze orzeczona kara pozbawienia wolności (lub suma kar podlegających łączeniu) nie może przekraczać jednego roku, a jednocześnie nie może być ona wymierzona w warunkach multirecydywy (art. 64 § 2 k.k.). Nadto w ocenie sądu zamiana kary na dozór elektroniczny musi być wystarczająca do osiągnięcia celów kary.

Czytaj dalej „Dozór elektroniczny”

Opublikowane w

Apelacja karna (postępowanie)

Od wyroku sądu I instancji w sprawie karnej stronom (a w przypadku wyroku warunkowo umarzającemu również pokrzywdzonemu) służy apelacja. Apelacja karna winna zostać wniesiona w terminie 14 dni od daty doręczenia uprawnionemu wyroku wraz z uzasadnieniem lub do czasu upływu terminu na złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku (art. 445 Kodeksu postępowania karnego).

Apelację składa się do sądu II instancji, jednakże za pośrednictwem sądu, który wydał skarżony wyrok. De facto brak oznaczenia sądu II instancji w apelacji nie wpływa na nadanie jej biegu. Co do zasady apelacja karna sporządzona samodzielnie przez stronę może ograniczyć się jedynie do wskazania skarżonego rozstrzygnięcia oraz podania czego strona się domaga. Warto jednak, aby apelacja zawierała również sformalizowane zarzuty oraz stosowne uzasadnienie.

Podkreślić należy jednak, że apelacja karna od wyroku sądu okręgowego objęta jest stosownie do art. 446 § 1 k.p.k. przymusem adwokackim. Oznacza to, że apelacja powinna zostać nie tylko przez adwokata podpisana, ale również i sporządzona. W przypadku złożenia apelacji przez stronę samodzielnie sąd wezwie ją do uzupełnienia braku formalnego (czyli sporządzenia i podpisania apelacji przez adwokata) w zakreślonym terminie, a wobec jego nieuzupełnienia – odmówi przyjęcia apelacji.

Czytaj dalej „Apelacja karna (postępowanie)”

Opublikowane w

Separacja (pozew, wniosek)

Nie każdy rozpad małżeństwa prowadzi do rozwodu. Dla części osób lepsze rozwiązanie stanowić może separacja. Sprawy o separację należą do właściwości sądów okręgowych. Separacja co do zasady wywołuje takie skutki jak rozwód (m. in. brak majątku wspólnego), z tym że nie jest możliwe zawarcie nowego małżeństwa. Jednocześnie jeżeli stosunki między małżonkami się poprawią sąd na ich zgodne żądanie znosi separację.

Separacja może zostać orzeczona na zgodny wniosek małżonków – w takiej sytuacji dzieje się to w postępowaniu nieprocesowym (po rozpoznaniu sprawy na rozprawie), a orzeczenie nie zawiera rozstrzygnięcia o winie. Należy mieć na uwadze, że zmiana zdania i wycofanie zgody nie skutkuje przekształceniem postępowania, lecz jego umorzeniem.

Przy braku wspólnego wniosku sprawa podlega rozpoznaniu w postępowaniu procesowym. W takiej też sytuacji sąd zazwyczaj orzeknie o winie jednego lub obu małżonków, przy czym rozstrzygnięcie to przesądza o winie w przypadku późniejszego orzeczenia rozwodu (jeżeli w międzyczasie separacja nie zostanie zniesiona).

Czytaj dalej „Separacja (pozew, wniosek)”

Opublikowane w

Rozwód (pozew i postępowanie)

Stosownie do przepisu art. 56 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jedną z przyczyn ustania małżeństwa jest rozwód. Wydarzenia stojące za tym, że małżonkowie (lub jedno z nich) nie widzą możliwości dalszego trwania małżeństwa są różnorakie, jednakże zazwyczaj jest to zdrada małżeńska lub istotna różnica charakterów stron.

Pozew o rozwód kierować należy do sądu okręgowego. W przypadku rozwiązania małżeństwa w rozstrzygnięciu zostaną zawarte takie elementy jak stwierdzenie z czyjej winy orzeczony został rozwód (chyba, że strony wystąpią ze zgodnym wnioskiem o udzielenie rozwodu bez orzekania o winie), a także kwestie związane z ewentualnymi dziećmi stron (władza rodzicielska, kontakty, alimenty).

O ile są ku temu uzasadnione podstawy w wyroku rozwodowym znajdą się także rozstrzygnięcia dotyczące alimentów na rzecz małżonka oraz sposobu korzystania ze wspólnego mieszkania (domu). Podział majątku wspólnego, mimo możliwości przewidzianej w art. 58 § 3 k.r.i.o., pozostawiony jest zazwyczaj do rozstrzygnięcia przez sąd rejonowy w osobnym postępowaniu.

Czytaj dalej „Rozwód (pozew i postępowanie)”

Opublikowane w

Egzekucja kontaktów z dzieckiem

Niestety czasami jeden z rodziców utrudnia, ogranicza lub uniemożliwia kontakty drugiego rodzica z dzieckiem. Ograniczając styczność dziecka z drugim rodzicem często dodatkowo przedstawia go w negatywnym świetle zaburzając w ten sposób prawidłowe relacje dziecka z obojgiem rodziców (zjawisko to określane jest jako alienacja rodzicielska). W takich sytuacjach niezbędna jest egzekucja kontaktów z dzieckiem.

Moje doświadczenie wskazuje, że najskuteczniejszą metodę stanowi uzyskanie postanowienia sądu, na mocy którego rodzic sprawujący pieczę nad dzieckiem za każde naruszenie kontaktów będzie musiał zapłacić na rzecz drugiego rodzica określoną sumę pieniężną. Przymus ekonomiczny prawie zawsze czyni cuda i likwiduje wszystkie piętrzące się wcześniej trudności, na które powoływał się rodzic odmawiający wydania dziecka.

Aby egzekucja kontaktów z dzieckiem była możliwa niezbędne jest aby kontakty z dzieckiem były wcześniej już ustalone w orzeczeniu sądowym lub ugodzie zawartej przed sądem albo mediatorem. Jeżeli kontakty nie były wcześniej ustalone we wskazany sposób – niezbędne jest złożenie stosownego wniosku do sądu (najlepiej wraz z wnioskiem o zabezpieczenie).

Czytaj dalej „Egzekucja kontaktów z dzieckiem”

Opublikowane w

Kontakty z dzieckiem

Każdy z rodziców ma nie tylko prawo, ale i obowiązek utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Po rozstaniu rodziców dziecko zazwyczaj pozostaje w miejscu zamieszkania jednego z nich, przez co siłą rzeczy kontakty z dzieckiem drugiego rodzica odbywają się jedynie w określonych terminach. Zakres i czas kontaktów rodzice powinni ustalić samodzielnie, jednak przy braku porozumienia – konieczne staje się sądowe ustalenie kontaktów.

Jedynie w skrajnych wypadkach skutkiem rozpoznania sprawy przez sąd opiekuńczy może  być ograniczenie kontaktów z dzieckiem, czy też nawet całkowity zakaz kontaktów z dzieckiem. Takie orzeczenia należą jednak do rzadkości, a u ich podstaw leżą zazwyczaj rozmaite patologie – m.in. nadużywanie alkoholu, ciężkie choroby psychiczne, instrumentalne traktowanie dziecka (rodzic, któremu ogranicza się kontakty), czy też alienacja rodzicielska (rodzic, z którym dziecko mieszka).

Zazwyczaj jednak sąd ustali kontakty z dzieckiem kierując się dobrem dziecka – w orzeczeniu określone zostaną konkretne dni i godziny kontaktów, a także zasady współpracy rodziców przy ich realizacji. Podkreślić bowiem należy, że w sprawie o ustalenie kontaktów sąd nie kieruje się interesami uczestników (rodziców), lecz właśnie dobrem dziecka. Niestety w ferworze batalii sądowej niektórzy rodzice zapominają o tym, co negatywnie odbija się zarówno na dziecku, jak i wyniku sprawy.

Czytaj dalej „Kontakty z dzieckiem”

Opublikowane w

Odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności

Zarządzenie przez sąd wykonania kary pozbawienia wolności nie jest jeszcze równoznaczne z koniecznością jej odbycia. Odroczenie wykonania kary jest jednym z instrumentów umożliwiających przesunięcie jej odbycie w czasie, a nawet jej warunkowe zawieszenie w przyszłości.

Stosownie do obowiązujących przepisów Kodeksu karnego wykonawczego odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności może mieć charakter obligatoryjny (choroba psychiczna, inna ciężka choroba) lub fakultatywny (natychmiastowe wykonanie kary pociągnie dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki).

W obu przypadkach profesjonalnie przygotowany wniosek powinien zawierać wszystkie niezbędne informacje, a także wskazanie dowodów, które je potwierdzają. Nie bez znaczenia jest także profesjonalna reprezentacja skazanego na posiedzeniach sądu, zwłaszcza jeżeli skazany nie może stawić się osobiście.

Czytaj dalej „Odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności”

Opublikowane w

Alimenty na dziecko

Rodzice zobowiązani są do ponoszenia kosztów utrzymania dziecka, co w przypadku ich rozstania często wiąże się z sądowym ustaleniem wysokości alimentów. Alimenty na dziecko winny zostać orzeczone na poziomie adekwatnym do potrzeb uprawnionego oraz możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego (rodzica). Wraz ze zmianą stosunków możliwe jest obniżenie lub podwyższenie wcześniej zasądzonych alimentów.

Często dzieje się tak, że większość kosztów utrzymania dziecka nałożona zostaje na rodzica, z którym dziecko nie mieszka i spędza czas jedynie okazjonalnie. Nie ma w tym jednak nic złego – wychowanie i opieka nad dzieckiem wiąże się z licznymi wyrzeczeniami, a k.r.i.o. wprost przewiduje możliwość realizacji obowiązku alimentacyjnego poprzez osobiste starania rodzica.

Niestety zdarza się również, że nierzetelne zachowanie jednej ze stron prowadzi do orzeczenia świadczenia niezgodnego z rzeczywistym stanem rzeczy. Może to być efekt zarówno rażącego zawyżania kosztów utrzymania dziecka, jak i też drastycznego zaniżenia możliwości zarobkowych oraz majątkowych zobowiązanego. Właściwe prowadzenie sprawy może uchronić wtedy drugą stronę przed orzeczeniem niekorzystnych alimentów na najbliższe lata.

Czytaj dalej „Alimenty na dziecko”

Opublikowane w

Postępowania przed Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów normuje szereg postępowań prowadzonych przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej UOKiK). Do najczęściej występujących zaliczyć niewątpliwie należy postępowanie w sprawach o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone oraz postępowanie w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.

Z reguły w takim postępowaniu spotykają się przeciwstawne interesy konsumenta, który oczekuje ochrony i realizacji jego praw oraz przedsiębiorcy, który zmuszony jest wykazać brak bezprawności swoich działań. Wydaje się, że częściej prowadzone jest postępowanie w sprawach o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone, jednakże nie sposób także marginalizować postępowania w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.

Postępowania przed Prezesem UOKiKu wiążą się z szeregiem trudności zarówno dla konsumenta, który musi wykazać zasadność swojego wniosku i skłonić UOKiK do wszczęcia postępowania, jak i dla przedsiębiorcy, który o postępowaniu dowiaduje się już po jego wszczęciu, a więc w sytuacji, w której Urząd de facto uważa już, że występują jakieś nieprawidłowości.

Czytaj dalej „Postępowania przed Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów”

Opublikowane w

Postępowanie przed Rzecznikiem Finansowym

Postępowania przed Rzecznikiem Finansowym (dawniej Rzecznik Ubezpieczonych) stają się coraz bardziej popularne (prowadzę wiele takich postępowań). Może je zainaugurować konsument po wyczerpaniu ścieżki reklamacyjnej dotyczącej produktu oferowanego przez podmiot rynku finansowego (najczęściej bank lub ubezpieczyciela).

Możliwe jest wystąpienie z wnioskiem o przeprowadzenie postępowania interwencyjnego lub polubownego (mediacyjnego). W pierwszym przypadku Rzecznik niejako zastępując konsumenta dąży do ochrony jego interesu, w drugim natomiast pełni funkcję niezależnego arbitra, umożliwiającego zbliżenie stron i osiągnięcie kompromisu.

Postępowanie mediacyjne jest szczególnie interesującym instrumentem, w sytuacji gdy wiadomo, że działanie instytucji rynku finansowego pozostaje w sprzeczności z obowiązującym prawem, jednakże z różnych względów dokładne określenie wysokości roszczenia konsumenta jest niemożliwe lub znacznie utrudnione (instytucja odmawia udzielenia stosownych informacji, brak stabilnego orzecznictwa, wyjątkowa złożoność produktu etc.).

Czytaj dalej „Postępowanie przed Rzecznikiem Finansowym”

Dumnie wspierane przez WordPress