Tag: adwokat

Opublikowane w

Odpowiedź na apelację karną

Stosownie do przepisu art. 428 k.p.k. strona może złożyć odpowiedź na apelację karną. W praktyce apelację karną najczęściej składa oskarżyciel (prokurator) oraz obrońca/oskarżony. Odpowiedź na apelację karną często stanowi środek umożliwiający usystematyzowane przedstawienie swoich racji, a w konsekwencji zwalczenie zarzutów apelacji.

Odpowiedź na apelację karną należy złożyć bezpośrednio do Sądu odwoławczego (II instancji). Dla spraw toczących się w okolicach miasta Rybnika najczęściej będzie to Sąd Okręgowy w Rybniku, Wydział III Karny, Sekcja Odwoławcza.

W przeciwieństwie do procedury cywilnej Kodeks postępowania karnego nie przewiduje konkretnego terminu na złożenie odpowiedzi na środek odwoławczy. Teoretycznie zatem odpowiedź na apelację karną można złożyć od dnia uzyskania informacji o złożeniu apelacji do dnia rozprawy apelacyjnej (hipotetycznie można odpowiedź na apelację karną złożyć dopiero na rozprawie).

Czytaj dalej „Odpowiedź na apelację karną”

Opublikowane w

Granice oskarżenia a art. 439 k.p.k.

24 maja 2018 roku Sąd Okręgowy w Gliwicach, Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku wydał w wyniku sporządzonej i wniesionej przeze mnie apelacji karnej korzystny wyrok w sprawie o sygn. akt V.2 Ka 168/18, przy czym kluczowy element sprawy stanowiły granice oskarżenia, a dokładniej ich przekroczenie przez Sąd I instancji.

Sprawa od początku była kuriozalna. Mój klient został oskarżony o czyn z art. 286 Kodeksu karnego (oszustwo), który miał polegać na celowym wprowadzeniu w błąd parabanku co do możliwości spłaty pożyczki. Tytułem wyjaśnienia – pożyczona kwota wynosiła 5.000 zł, a zwrócić należało prawie 20 tysięcy złotych. Dodatkowo pożyczka została zabezpieczona samochodem o wartości ponad 10 tysięcy złotych.

Spółka trudniąca się lichwą miała w sprawie status pokrzywdzonej i domagała się zwrotu całej pożyczki (w tym odsetek) i wydania samochodu. Akt oskarżenia wniósł i popierał prokurator. Sąd Rejonowy w Rybniku stwierdził wprawdzie, że zachowanie oskarżonego nie stanowiło zarzucanego przestępstwa, jednakże równocześnie doszukał się przestępstwa z art. 284 k.k. w późniejszym zachowaniu oskarżonego, które miało polegać na przywłaszczeniu wspomnianego wyżej samochodu. Czytaj dalej „Granice oskarżenia a art. 439 k.p.k.”

Opublikowane w

Zadośćuczynienie – szkody komunikacyjne

Ostatnio wskazałem, że jednymi z najczęstszych zdarzeń rodzących odpowiedzialność po stronie ubezpieczyciela są szkody komunikacyjne, a poszkodowanemu przysługują najczęściej dwa rodzaje roszczeń – żądanie odszkodowanie oraz zadośćuczynienie. Niżej poruszę kwestie związane właśnie z zadośćuczynieniem, czyli kompensatą cierpień fizycznych i psychicznych ofiary wypadku.

Odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu zadośćuczynienia wynika zazwyczaj z polisy OC sprawcy. Zdarza się, że ubezpieczyciel zobowiązany jest do zapłaty także z tytułu ubezpieczenia dobrowolnego, jednakże są to zazwyczaj zdecydowanie niższe kwoty, wynikające ze swoistego cennika będącego elementem OWU (ogólnych warunków ubezpieczenia).

Sam udział w wypadku nie świadczy jeszcze o tym, że poszkodowanemu należy się zadośćuczynienie, konieczne jest wystąpienie także elementu cierpień fizycznych i/lub psychicznych. W przypadku śmierci poszkodowanego – prawo do zadośćuczynienia przysługuje jego bliskim. Odmienne roszczenie, w przypadku skutków wypadku pogarszających sytuację zawodową lub generujących stałe koszty stanowi renta należna od ubezpieczyciela.

Czytaj dalej „Zadośćuczynienie – szkody komunikacyjne”

Opublikowane w

Obsługa prawna przedsiębiorców

Przedsiębiorcy chętnie korzystają z usług zewnętrznych podmiotów wspierających ich w takich obszarach jak księgowość, finanse, czy też inwestycje. Stała obsługa prawna często odbierana jest przez przedsiębiorców za zbędny wydatek, a na pomoc adwokata decydują się dopiero, kiedy z problemem nie są już w stanie sami sobie poradzić.

Warto mieć jednak świadomość, że proces sądowy jest wydarzeniem długotrwałym i kosztownym, w dodatku o niepewnym wyniku. Często okazuje się, że pozycja procesowa przedsiębiorcy nie jest dobra – m.in. z uwagi na niekorzystną treść zawartej umowy, czy też błędy popełnione na etapie realizacji umowy lub dochodzenia zobowiązań od kontrahenta.

Stała obsługa prawna to zazwyczaj szereg różnorakich usług dopasowanych do sytuacji i potrzeb konkretnego przedsiębiorcy. Zazwyczaj jest to przede wszystkim bieżące doradztwo przy zawieraniu umów (analiza treści własnych wzorców, analiza umów proponowanych przez kontrahentów, banki itd.), przy ich realizacji, a także czynności związane z nierzetelnymi kontrahentami – takie jak dochodzenie wierzytelności.

Czytaj dalej „Obsługa prawna przedsiębiorców”

Opublikowane w

Podział majątku wspólnego

Zdecydowana większość małżeństw w Polsce nie decyduje się na zawarcie umowy majątkowej małżeńskiej (tzw. intercyza). Taki stan rzeczy sprawia, że po orzeczeniu rozwodu konieczny jest podział majątku wspólnego małżonków. Podział taki może być dokonany na drodze notarialnej (przy zgodzie zainteresowanych) lub w trakcie postępowania nieprocesowego.

Sądem właściwym do rozpoznania sprawy o podział majątku wspólnego jest sąd rejonowy, którego właściwość miejscową ustala się według miejsca położenia wspólnego majątku. W przypadku, kiedy z uwagi na położenie majątku w różnych miejscowościach właściwe jest kilka sądów rejonowych – wyboru dokonuje wnioskodawca.

Wniosek o podział majątku powinien określać co wchodzi w jego skład oraz w jaki sposób wnioskodawca domaga się jego podziału. Zazwyczaj polega to na stworzeniu listy wszystkich elementów majątku oraz zaznaczeniu, komu które z nich powinny zostać przydzielone. Na rzecz osoby, która otrzymuje mniej wartościowe składniki majątku powinna zostać orzeczona stosowna spłata.

Czytaj dalej „Podział majątku wspólnego”

Opublikowane w

Apelacja karna (postępowanie)

Od wyroku sądu I instancji w sprawie karnej stronom (a w przypadku wyroku warunkowo umarzającemu również pokrzywdzonemu) służy apelacja. Apelacja karna winna zostać wniesiona w terminie 14 dni od daty doręczenia uprawnionemu wyroku wraz z uzasadnieniem lub do czasu upływu terminu na złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku (art. 445 Kodeksu postępowania karnego).

Apelację składa się do sądu II instancji, jednakże za pośrednictwem sądu, który wydał skarżony wyrok. De facto brak oznaczenia sądu II instancji w apelacji nie wpływa na nadanie jej biegu. Co do zasady apelacja karna sporządzona samodzielnie przez stronę może ograniczyć się jedynie do wskazania skarżonego rozstrzygnięcia oraz podania czego strona się domaga. Warto jednak, aby apelacja zawierała również sformalizowane zarzuty oraz stosowne uzasadnienie.

Podkreślić należy jednak, że apelacja karna od wyroku sądu okręgowego objęta jest stosownie do art. 446 § 1 k.p.k. przymusem adwokackim. Oznacza to, że apelacja powinna zostać nie tylko przez adwokata podpisana, ale również i sporządzona. W przypadku złożenia apelacji przez stronę samodzielnie sąd wezwie ją do uzupełnienia braku formalnego (czyli sporządzenia i podpisania apelacji przez adwokata) w zakreślonym terminie, a wobec jego nieuzupełnienia – odmówi przyjęcia apelacji.

Czytaj dalej „Apelacja karna (postępowanie)”

Opublikowane w

Separacja (pozew, wniosek)

Nie każdy rozpad małżeństwa prowadzi do rozwodu. Dla części osób lepsze rozwiązanie stanowić może separacja. Sprawy o separację należą do właściwości sądów okręgowych. Separacja co do zasady wywołuje takie skutki jak rozwód (m. in. brak majątku wspólnego), z tym że nie jest możliwe zawarcie nowego małżeństwa. Jednocześnie jeżeli stosunki między małżonkami się poprawią sąd na ich zgodne żądanie znosi separację.

Separacja może zostać orzeczona na zgodny wniosek małżonków – w takiej sytuacji dzieje się to w postępowaniu nieprocesowym (po rozpoznaniu sprawy na rozprawie), a orzeczenie nie zawiera rozstrzygnięcia o winie. Należy mieć na uwadze, że zmiana zdania i wycofanie zgody nie skutkuje przekształceniem postępowania, lecz jego umorzeniem.

Przy braku wspólnego wniosku sprawa podlega rozpoznaniu w postępowaniu procesowym. W takiej też sytuacji sąd zazwyczaj orzeknie o winie jednego lub obu małżonków, przy czym rozstrzygnięcie to przesądza o winie w przypadku późniejszego orzeczenia rozwodu (jeżeli w międzyczasie separacja nie zostanie zniesiona).

Czytaj dalej „Separacja (pozew, wniosek)”

Opublikowane w

Rozwód (pozew i postępowanie)

Stosownie do przepisu art. 56 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jedną z przyczyn ustania małżeństwa jest rozwód. Wydarzenia stojące za tym, że małżonkowie (lub jedno z nich) nie widzą możliwości dalszego trwania małżeństwa są różnorakie, jednakże zazwyczaj jest to zdrada małżeńska lub istotna różnica charakterów stron.

Pozew o rozwód kierować należy do sądu okręgowego. W przypadku rozwiązania małżeństwa w rozstrzygnięciu zostaną zawarte takie elementy jak stwierdzenie z czyjej winy orzeczony został rozwód (chyba, że strony wystąpią ze zgodnym wnioskiem o udzielenie rozwodu bez orzekania o winie), a także kwestie związane z ewentualnymi dziećmi stron (władza rodzicielska, kontakty, alimenty).

O ile są ku temu uzasadnione podstawy w wyroku rozwodowym znajdą się także rozstrzygnięcia dotyczące alimentów na rzecz małżonka oraz sposobu korzystania ze wspólnego mieszkania (domu). Podział majątku wspólnego, mimo możliwości przewidzianej w art. 58 § 3 k.r.i.o., pozostawiony jest zazwyczaj do rozstrzygnięcia przez sąd rejonowy w osobnym postępowaniu.

Czytaj dalej „Rozwód (pozew i postępowanie)”

Opublikowane w

Alimenty na dziecko

Rodzice zobowiązani są do ponoszenia kosztów utrzymania dziecka, co w przypadku ich rozstania często wiąże się z sądowym ustaleniem wysokości alimentów. Alimenty na dziecko winny zostać orzeczone na poziomie adekwatnym do potrzeb uprawnionego oraz możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego (rodzica). Wraz ze zmianą stosunków możliwe jest obniżenie lub podwyższenie wcześniej zasądzonych alimentów.

Często dzieje się tak, że większość kosztów utrzymania dziecka nałożona zostaje na rodzica, z którym dziecko nie mieszka i spędza czas jedynie okazjonalnie. Nie ma w tym jednak nic złego – wychowanie i opieka nad dzieckiem wiąże się z licznymi wyrzeczeniami, a k.r.i.o. wprost przewiduje możliwość realizacji obowiązku alimentacyjnego poprzez osobiste starania rodzica.

Niestety zdarza się również, że nierzetelne zachowanie jednej ze stron prowadzi do orzeczenia świadczenia niezgodnego z rzeczywistym stanem rzeczy. Może to być efekt zarówno rażącego zawyżania kosztów utrzymania dziecka, jak i też drastycznego zaniżenia możliwości zarobkowych oraz majątkowych zobowiązanego. Właściwe prowadzenie sprawy może uchronić wtedy drugą stronę przed orzeczeniem niekorzystnych alimentów na najbliższe lata.

Czytaj dalej „Alimenty na dziecko”

Dumnie wspierane przez WordPress