Ubezpieczenie niskiego wkładu własnego

Typowy przykład produktu bancassurance objętego często wadliwością stanowi obowiązek uiszczania przez kredytobiorcę opłat za ubezpieczenie niskiego wkładu własnego (UNWW). Opłaty takie wprowadzane były przez banki w przypadku kredytów przekraczających określoną wartość nieruchomości (najczęściej 80%) i najsilniej uderzają w posiadaczy kredytów walutowych.

Bank w większości przypadków nie informował kredytobiorców o tym jak kształtować będzie się opłata za ubezpieczenie niskiego wkładu własnego w przyszłości. Jednocześnie de facto beneficjentem rzeczonego ubezpieczenia zazwyczaj jest wyłącznie bank. Kredytobiorca nie odnosi z tego tytułu żadnych korzyści, nie jest nawet informowany o tym jakie ubezpieczenie i na jakich warunkach zostało zawarte.

W określonych przypadkach istnieje możliwość uzyskania zwrotu pobranych opłat z tytuły UNWW. Podstawowym warunkiem jest to, aby kredytobiorca był konsumentem, wtedy bowiem znajdują zastosowanie przepisy dotyczące tzw. klauzul niedozwolonych. Jeśli treść umowy została jednostronnie narzucona przez Bank, a kwestionowane postanowienia godzą w interesy konsumenta – zasadne jest żądanie zwrotu pobranych opłat.

Czytaj dalej „Ubezpieczenie niskiego wkładu własnego”

Obligacje GetBack S.A. – co dalej?

16 kwietnia 2018 roku jasne stało się, że akcje i obligacje GetBack są w najlepszym wypadku niewiele warte. Obrót wszystkimi papierami wartościowymi GetBack S.A. notowanymi na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie został zawieszony i taki stan rzeczy utrzymuje się do dzisiaj.

Wgląd w arkusz zleceń wskazuje, że teoretyczna rynkowa wartość akcji kształtuje się obecnie na poziomie 20 gr, natomiast obligacji – około 25 zł (przy cenie nominalnej 100 zł). Dodatkowo okazuje się że, obligacje GetBack były masowe oferowane klientom IdeaBank S.A. (poprzedni właściciel GetBack), a znaczna część nabywców uważa, iż została wprowadzona w błąd.

Sytuacja na chwilę obecną bardzo przypomina miniony skandal związany z oferowaniem polisolokat, m.in. przez GetinBank (o prawomocnym zakończeniu postępowania pisałem wcześniej). Rzecznik Finansowy wobec licznych skarg wystosował w tej sprawie oświadczenia adresowane do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Komisji Nadzoru Finansowego.

Czytaj dalej „Obligacje GetBack S.A. – co dalej?”

Granice oskarżenia a art. 439 k.p.k.

24 maja 2018 roku Sąd Okręgowy w Gliwicach, Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku wydał w wyniku sporządzonej i wniesionej przeze mnie apelacji karnej korzystny wyrok w sprawie o sygn. akt V.2 Ka 168/18, przy czym kluczowy element sprawy stanowiły granice oskarżenia, a dokładniej ich przekroczenie przez Sąd I instancji.

Sprawa od początku była kuriozalna. Mój klient został oskarżony o czyn z art. 286 Kodeksu karnego (oszustwo), który miał polegać na celowym wprowadzeniu w błąd parabanku co do możliwości spłaty pożyczki. Tytułem wyjaśnienia – pożyczona kwota wynosiła 5.000 zł, a zwrócić należało prawie 20 tysięcy złotych. Dodatkowo pożyczka została zabezpieczona samochodem o wartości ponad 10 tysięcy złotych.

Spółka trudniąca się lichwą miała w sprawie status pokrzywdzonej i domagała się zwrotu całej pożyczki (w tym odsetek) i wydania samochodu. Akt oskarżenia wniósł i popierał prokurator. Sąd Rejonowy w Rybniku stwierdził wprawdzie, że zachowanie oskarżonego nie stanowiło zarzucanego przestępstwa, jednakże równocześnie doszukał się przestępstwa z art. 284 k.k. w późniejszym zachowaniu oskarżonego, które miało polegać na przywłaszczeniu wspomnianego wyżej samochodu. Czytaj dalej „Granice oskarżenia a art. 439 k.p.k.”

Zwrot prowizji od kredytu

Nie wszyscy kredytobiorcy są świadomi tego, że w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu (pożyczki) całkowity koszt kredytu ulega stosunkowemu obniżeniu. Z uwagi na powyższe kredytobiorcy w określonych sytuacjach przysługuje także roszczenie o zwrot prowizji od kredytu (w części przypadającej na okres po wcześniejszej spłacie).

Roszczenie o zwrot prowizji od kredytu wynika z ustawy o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011 roku. Co istotne, powoływaną wyżej ustawę stosuje się nie tylko do typowych umów kredytowych, ale także i do umów pożyczek. Ustawa znajduje zastosowanie do umów zawartych z bankami, ale także i innymi podmiotami (SKOKi, spółki specjalizujące się w pożyczkach itd.).

Do niedawna w orzecznictwie polskich sądów istniały liczne wątpliwości dotyczące tego czy i kiedy zwrot prowizji będzie uzasadniony. Sytuacja zmieniła się jednakże 11 września 2019 roku, kiedy to zapadł długo oczekiwany Wyrok TSUE (Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej) w sprawie o sygn. akt C‑383/18. Wydaje się, że wobec jednoznacznej treści rzeczone wyroku polskie sądy będą zasądzać zwrot prowizji w prawie wszystkich sprawach (o  wyroku pisałem szerzej tutaj).

Czytaj dalej „Zwrot prowizji od kredytu”

Kredyty frankowe (walutowe)

Fluktuacje na rynkach finansowych (w szczególności walutowych) sprawiły, że kredyty frankowe (walutowe) stały się istotnym problemem dla wielu gospodarstw domowych w Polsce. Kredyty frankowe przedstawiane jako rzekomo atrakcyjniejsza alternatywa dla kredytów złotowych zamieniły marzenia o własnej nieruchomości w niekończące się pasmo stresów. Zapraszam także do lektury innych moich publikacji na temat kredytów frankowych:
Kredyt frankowy – pytania i odpowiedzi
Kredyt frankowy – fakty i mity

Można zaobserwować wręcz namnażanie się różnorakich podmiotów obiecujących odzyskanie ogromnych sum, zachowanie nieruchomości, rozwiązanie umowy kredytu i w dodatku wszystko to jednocześnie.  Jednakże śledząc orzecznictwo sądów powszechnych odnosiłem wrażenie, że są to obietnice mocno przesadzone. 3 października 2019 roku TSUE wydał wyrok w sprawie o sygn. akt C‑260/18 dotyczący materii kredytów walutowych. O jego skutkach piszę tutaj (wyrok dla Frankowiczów).

Oczywiście, Internet epatuje niesamowicie korzystnymi wyrokami – nie są to jednak jedyne orzeczenia, a wśród orzeczeń sądów odwoławczych i Sądu Najwyższego można znaleźć wiele niekorzystnych rozstrzygnięć. Kredytobiorca musi mieć na uwadze to, że przegranie sprawy o kilkaset tysięcy złotych może wiązać się z kosztami idącymi w dziesiątki tysięcy złotych. Niżej pozwolę sobie przedstawić moje spojrzenie na problem wywołany przez kredyty frankowe.

Czytaj dalej „Kredyty frankowe (walutowe)”

Polisolokaty – Wyrok Sądu Apelacyjnego

31 grudnia 2013 roku Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wydał Decyzję Nr RKT-55/2013 w przedmiocie nieuczciwych praktyk stosowanych przez Getin Noble Bank S.A. przy sprzedaży złożonych produktów ubezpieczeniowych (tzw. polisolokaty), ustalając m.in. karę przekraczającą 5 milionów złotych. Dlaczego jednak przypominam o tym prawie 5 lat później – w 2018 roku?

Otóż 23 stycznia 2018 roku Sąd Apelacyjny w Warszawie wydał wyrok w sprawie o sygn. akt sygn. akt VII AGa 808/18 – apelacji  Getin Noble Bank S.A.  od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 21 czerwca 2016 r., sygn. akt XVII AmA 129/14 – oba wyroki utrzymały prawie w całości decyzję UOKiK (jedyna różnica to obniżenie kary do równej kwoty 5 milionów złotych).

Czytaj dalej „Polisolokaty – Wyrok Sądu Apelacyjnego”

Umowy bankowe i ubezpieczeniowe

Rozwój rynku usług finansowych sprawia, że każdy z nas korzysta przynajmniej z kilku produktów o charakterze finansowym. Jednocześnie często zdarza się, że nie są to klasyczne umowy bankowe i ubezpieczeniowe, lecz umowy dotyczące złożonych produktów oferowane w ramach współpracy różnych podmiotów finansowych (Allfinanz).

Nierzadko zdarza się, że skorzystanie z pozornie prostego produktu wiąże się z koniecznością zawarcia wielostronicowej umowy. Pracownicy instytucji finansowych zazwyczaj uspokajają, że umowy nie trzeba czytać, a jej podpisanie to tylko formalność. Niechętnie patrzą na osoby czytające przygotowane dokumenty, ponaglają bo mają już kolejnych klientów (sam kiedyś spędziłem w banku godzinę czytając kilkanaście stron umowy na lokatę i niechęć pracowników banku była odczuwalna).

Czy przeciętny człowiek kupiłby samochód bez jazdy próbnej, sprawdzenia i przejrzenia dokumentacji? Czy kupiłby mieszkanie opierając się wyłącznie na zapewnieniach sprzedawcy i kilku zdjęciach? Zdecydowanie nie. Dlaczego więc inaczej podchodzić do produktów finansowych, których umowy często wiążą na wiele lat?

Czytaj dalej „Umowy bankowe i ubezpieczeniowe”

Obsługa prawna przedsiębiorców

Przedsiębiorcy chętnie korzystają z usług zewnętrznych podmiotów wspierających ich w takich obszarach jak księgowość, finanse, czy też inwestycje. Stała obsługa prawna często odbierana jest przez przedsiębiorców za zbędny wydatek, a na pomoc adwokata decydują się dopiero, kiedy z problemem nie są już w stanie sami sobie poradzić.

Warto mieć jednak świadomość, że proces sądowy jest wydarzeniem długotrwałym i kosztownym, w dodatku o niepewnym wyniku. Często okazuje się, że pozycja procesowa przedsiębiorcy nie jest dobra – m.in. z uwagi na niekorzystną treść zawartej umowy, czy też błędy popełnione na etapie realizacji umowy lub dochodzenia zobowiązań od kontrahenta.

Stała obsługa prawna to zazwyczaj szereg różnorakich usług dopasowanych do sytuacji i potrzeb konkretnego przedsiębiorcy. Zazwyczaj jest to przede wszystkim bieżące doradztwo przy zawieraniu umów (analiza treści własnych wzorców, analiza umów proponowanych przez kontrahentów, banki itd.), przy ich realizacji, a także czynności związane z nierzetelnymi kontrahentami – takie jak dochodzenie wierzytelności.

Czytaj dalej „Obsługa prawna przedsiębiorców”

Postępowania przed Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów normuje szereg postępowań prowadzonych przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej UOKiK). Do najczęściej występujących zaliczyć niewątpliwie należy postępowanie w sprawach o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone oraz postępowanie w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.

Z reguły w takim postępowaniu spotykają się przeciwstawne interesy konsumenta, który oczekuje ochrony i realizacji jego praw oraz przedsiębiorcy, który zmuszony jest wykazać brak bezprawności swoich działań. Wydaje się, że częściej prowadzone jest postępowanie w sprawach o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone, jednakże nie sposób także marginalizować postępowania w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.

Postępowania przed Prezesem UOKiKu wiążą się z szeregiem trudności zarówno dla konsumenta, który musi wykazać zasadność swojego wniosku i skłonić UOKiK do wszczęcia postępowania, jak i dla przedsiębiorcy, który o postępowaniu dowiaduje się już po jego wszczęciu, a więc w sytuacji, w której Urząd de facto uważa już, że występują jakieś nieprawidłowości.

Czytaj dalej „Postępowania przed Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów”

Postępowanie przed Rzecznikiem Finansowym

Postępowania przed Rzecznikiem Finansowym (dawniej Rzecznik Ubezpieczonych) stają się coraz bardziej popularne (prowadzę wiele takich postępowań). Może je zainaugurować konsument po wyczerpaniu ścieżki reklamacyjnej dotyczącej produktu oferowanego przez podmiot rynku finansowego (najczęściej bank lub ubezpieczyciela).

Możliwe jest wystąpienie z wnioskiem o przeprowadzenie postępowania interwencyjnego lub polubownego (mediacyjnego). W pierwszym przypadku Rzecznik niejako zastępując konsumenta dąży do ochrony jego interesu, w drugim natomiast pełni funkcję niezależnego arbitra, umożliwiającego zbliżenie stron i osiągnięcie kompromisu.

Postępowanie mediacyjne jest szczególnie interesującym instrumentem, w sytuacji gdy wiadomo, że działanie instytucji rynku finansowego pozostaje w sprzeczności z obowiązującym prawem, jednakże z różnych względów dokładne określenie wysokości roszczenia konsumenta jest niemożliwe lub znacznie utrudnione (instytucja odmawia udzielenia stosownych informacji, brak stabilnego orzecznictwa, wyjątkowa złożoność produktu etc.).

Czytaj dalej „Postępowanie przed Rzecznikiem Finansowym”