16 kwietnia 2018 roku jasne stało się, że akcje i obligacje GetBack są w najlepszym wypadku niewiele warte. Obrót wszystkimi papierami wartościowymi GetBack S.A. notowanymi na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie został zawieszony i taki stan rzeczy utrzymuje się do dzisiaj.
Wgląd w arkusz zleceń wskazuje, że teoretyczna rynkowa wartość akcji kształtuje się obecnie na poziomie 20 gr, natomiast obligacji – około 25 zł (przy cenie nominalnej 100 zł). Dodatkowo okazuje się że, obligacje GetBack były masowe oferowane klientom IdeaBank S.A. (poprzedni właściciel GetBack), a znaczna część nabywców uważa, iż została wprowadzona w błąd.
Sytuacja na chwilę obecną bardzo przypomina miniony skandal związany z oferowaniem polisolokat, m.in. przez GetinBank (o prawomocnym zakończeniu postępowania pisałem wcześniej). Rzecznik Finansowy wobec licznych skarg wystosował w tej sprawie oświadczenia adresowane do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Komisji Nadzoru Finansowego.
Jednocześnie pojawia się silna presja na dochodzenie zwrotu środków ulokowanych w obligacje GetBack. W mojej ocenie jednak, niezależnie od podobieństwa do skandalu polisolokatowego, należy zachować szczególną ostrożność i działać w sposób rozważny, tak aby nie powiększać istniejącej straty.
Roszczenia o zwrot środków z polisolokat sądy zasądzały w oparciu o tzw. klauzule abuzywne występujące w umowach polisolokat. Obligacje GetBack są jednakże papierem wartościowym, a najważniejszy dokument stanowi prospekt emisyjny, który klauzul abuzywnych raczej nie zawiera. Dlatego też roszczenie powinno być dochodzone z innej podstawy prawnej.
Samo przekonanie, o byciu wprowadzonym w błąd nie jest wystarczającą przesłanką do uzyskania zwrotu wpłaconych środków. Konieczne jest udowodnienie, że oferta faktycznie wprowadzała błąd i pod wpływem tegoż błędu działał nabywca.
Z uwagi na powyższe każdy przypadek nabycia obligacji GetBack wymaga w mojej ocenie indywidulanej analizy i oceny. Niewątpliwie celem ograniczenia kosztów i ryzyka procesowego warto rozważyć skorzystanie z takich instrumentów jak postępowanie interwencyjne i polubowne przed Rzecznikiem Finansowym.
Warto także pamiętać, że Kodeks Cywilny przewiduje roczny termin na uchylenie się od skutków oświadczenia złożonego pod wpływem błędu.