Pomimo licznych ostrzeżeń Komisji Nadzoru Finansowego, a także komunikatów publikowanych przez banki coraz częstszą metodą wyłudzenia pieniędzy jest tzw. Anydesk oszustwo. Osoby oszukane tracą zazwyczaj nie tylko wszystkie oszczędności, ale również zostają z długami na znaczne kwoty. W artykule opiszę na czym ono polega, a także jakimi możliwościami prawnymi dysponują osoby oszukane (o oszustwach bankowych pisałem już wcześniej: oszustwo infolinia banku oraz oszustwo – kryptowaluty).
Oszustwo infolinia banku
W ostatnim czasie, pomimo licznych ostrzeżeń Komisji Nadzoru Finansowego, częstą metodą wyłudzenia pieniędzy jest oszustwo – infolinia banku. Osoby oszukane tracą zazwyczaj nie tylko wszystkie oszczędności, ale również zostają z długami na znaczne kwoty. W artykule opiszę na czym ono polega, a także jakimi możliwościami prawnymi dysponują osoby oszukane (przeczytaj również o oszustwo – kryptowaluty).
Oszustwo kryptowaluty
Pandemia Covid-19 sprawiła, że prawie wszyscy więcej czasu spędzają w domu, i nierzadko poszukują dodatkowych źródeł zarobku, czy też sposobu na zagospodarowanie wolnego czasu. W rezultacie na niespotykaną dotąd skalę (pomimo licznych ostrzeżeń Komisji Nadzoru Finansowego) pojawiają się różnego rodzaju wirtualne przekręty finansowe. Jednym z nich jest oszustwo – kryptowaluty. W artykule opiszę na czym ono polega, a także jakimi możliwościami prawnymi dysponują osoby oszukane (przeczytaj również o oszustwo – infolinia banku).
Oszustwo GetBack – pytania i odpowiedzi
Niewątpliwie tzw. oszustwo GetBack S.A. (w taki sposób proceder związany z oferowaniem obligacji GetBack S.A. określany jest przez media) wpłynęło na sytuację tysięcy osób, w ogóle niezainteresowanych inwestycjami w instrumenty finansowe. Obligacje GetBack S.A. były oferowane przez banki jako alternatywa dla lokat bankowych, jednak klienci nie byli informowani o związanym z tym ryzyku. W ślad za wcześniejszym wpisem przedstawiam listę 15 najczęściej zadawanych pytań dotyczących spraw wywołanych przez tzw. oszustwo GetBack S.A. wraz z odpowiedziami.
Kredyt frankowy – pytania i odpowiedzi
W ślad za wcześniejszymi wpisami (wpływ wyroku TSUE, kredyty frankowe – fakty i mity) przedstawiam listę 15 najczęściej zadawanych w przypadku spraw o kredyt frankowy pytań wraz z odpowiedziami.
Kredyty frankowe fakty i mity
Problematykę kredytów frankowych omawiałem już wielokrotnie, wczoraj pisałem także o skutkach wyroku TSUE z dnia 3 października 2019 roku wydanego w sprawie o sygn. akt C‑260/18. Dzisiaj postanowiłem podejść do problemu w sposób mniej formalny i opisać najczęściej występujące fakty i mity dotyczące problematyki kredytów frankowych (warto przeczytać także 15 najczęściej zadawanych pytań o kredyt frankowy). Zapraszam zatem do lektury – kredyty frankowe fakty i mity.
Wyrok TSUE zwrot prowizji
11 września 2019 roku zapadł długo oczekiwany Wyrok TSUE (Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej) w sprawie o sygn. akt C‑383/18 dotyczącej rozliczenia kosztów kredytu (w tym głównie zwrot prowizji) w przypadku jego wcześniejszej spłaty przez konsumenta. O problematyce zwrotu prowizji od kredytu pisałem już tutaj. Trybunał po wnikliwym rozważeniu sprawy orzekł po myśli konsumentów, stwierdzając m.in. że:
… przy uwzględnieniu całości powyższych rozważań na pytanie prejudycjalne należy odpowiedzieć, iż art. 16 ust. 1 dyrektywy 2008/48 należy interpretować w ten sposób, że prawo konsumenta do obniżki całkowitego kosztu kredytu w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu obejmuje wszystkie koszty, które zostały nałożone na konsumenta.
International Academic Week w Rydze
W dniach 23 do 27 kwietnia 2019 roku miałem przyjemność jako pracownik Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach brać aktywny udział w International Academic Week 2019 organizowanym przez EKA University of Applied Science w Rydze. EKA oferuje swoim studentom studia m.in. na kierunkach prawo, zarządzanie, biznesowa ekonomia oraz księgowość i audyt.
W ramach International Academic Week 2019 w Rydze prowadziłem zajęcia z zakresu ryzyka w przypadku kredytów konsumenckich (risk in case of household credits). Dla zagranicznych studentów szczególnie interesujące były występujące w Polsce problemy z kredytami walutowymi.
Ubezpieczenie niskiego wkładu własnego
Typowy przykład produktu bancassurance objętego często wadliwością stanowi obowiązek uiszczania przez kredytobiorcę opłat za ubezpieczenie niskiego wkładu własnego (UNWW). Opłaty takie wprowadzane były przez banki w przypadku kredytów przekraczających określoną wartość nieruchomości (najczęściej 80%) i najsilniej uderzają w posiadaczy kredytów walutowych.
Bank w większości przypadków nie informował kredytobiorców o tym jak kształtować będzie się opłata za ubezpieczenie niskiego wkładu własnego w przyszłości. Jednocześnie de facto beneficjentem rzeczonego ubezpieczenia zazwyczaj jest wyłącznie bank. Kredytobiorca nie odnosi z tego tytułu żadnych korzyści, nie jest nawet informowany o tym jakie ubezpieczenie i na jakich warunkach zostało zawarte.
W określonych przypadkach istnieje możliwość uzyskania zwrotu pobranych opłat z tytuły UNWW. Podstawowym warunkiem jest to, aby kredytobiorca był konsumentem, wtedy bowiem znajdują zastosowanie przepisy dotyczące tzw. klauzul niedozwolonych. Jeśli treść umowy została jednostronnie narzucona przez Bank, a kwestionowane postanowienia godzą w interesy konsumenta – zasadne jest żądanie zwrotu pobranych opłat.
Służebność przesyłu – inwestycje gminne
Często zdarza się, że inwestycje gminne (zazwyczaj o charakterze wodno-kanalizacyjnym) wymagają częściowego wykorzystania działek prywatnych (służebność przesyłu), na których umiejscawiane są nie tylko instalacje podziemne (np. rury), ale też różnorakie instalacje naziemne (np. studzienki ściekowe), które ujemnie wpływają na wartość nieruchomości.
Utratę wartości nieruchomości – stosownie do art. 3052 § 1 k.c. – powinno rekompensować stosowne wynagrodzenie, przy czym winno ono stanowić ekwiwalent wszystkich korzyści, których właściciel będzie pozbawiony w związku z ustanowieniem służebności i powinno pokryć wszystkie przyszłe niedogodności z tym związane.
Gminy oraz powiązani z nimi przedsiębiorcy wodociągowi zazwyczaj nie informują o możliwości uzyskania wynagrodzenia związanego z planowaną inwestycją (służebność przesyłu). Jednocześnie wywierają na właścicieli presję, twierdząc że ustalenie takiego wynagrodzenia możliwe jest dopiero po zakończeniu inwestycji, a brak zgody właściciela uniemożliwia gminie jej przeprowadzenie.