Eksmisja sprawcy przemocy

Wspólne mieszkanie ze sprawcą przemocy w rodzinie stanowi prawdziwą gehennę. Istnieją różnorodne instrumenty prawne, dzięki którym możliwa jest eksmisja sprawcy przemocy w rodzinie. Ochronę ofiarom przemocy zapewnia procedura karna oraz stosownie do przepisów ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie – także procedura cywilna.

Stosownie do art. 11a ustawy sąd cywilny może orzec obowiązek opuszczenia mieszkania przez sprawcę przemocy w rodzinie. Eksmisja sprawcy przemocy w rodzinie, o ile sprawa prowadzona jest profesjonalnie, orzekana jest wyjątkowo szybko, nawet w czasie poniżej jednego miesiąca od wystąpienia z wnioskiem do sądu. Jednocześnie sąd orzeczonej eksmisji nadaje rygor natychmiastowej wykonalności (nie trzeba czekać na prawomocność).

Zgodnie z powoływaną regulacją eksmisja sprawcy przemocy możliwa jest o ile sprawcą jest członek rodziny wspólnie zamieszkujący mieszkanie. Jednocześnie stosownie do art. 2 pkt 1) ustawy przez członka rodziny rozumie się nie tylko osobę najbliższą, ale także i każdą inną osobę wspólnie mieszkającą i gospodarującą. Ustawę stosuje się zatem bardzo szeroko – także do konkubenta, byłego małżonka itd.

Czytaj dalej „Eksmisja sprawcy przemocy”

Służebność przesyłu – inwestycje gminne

Często zdarza się, że inwestycje gminne (zazwyczaj o charakterze wodno-kanalizacyjnym) wymagają częściowego wykorzystania działek prywatnych (służebność przesyłu), na których umiejscawiane są nie tylko instalacje podziemne (np. rury), ale też różnorakie instalacje naziemne (np. studzienki ściekowe), które ujemnie wpływają na wartość nieruchomości.

Utratę wartości nieruchomości – stosownie do art. 3052 § 1 k.c. – powinno rekompensować stosowne wynagrodzenie, przy czym winno ono stanowić ekwiwalent wszystkich korzyści, których właściciel będzie pozbawiony w związku z ustanowieniem służebności i powinno pokryć wszystkie przyszłe niedogodności z tym związane.

Gminy oraz powiązani z nimi przedsiębiorcy wodociągowi zazwyczaj nie informują o możliwości uzyskania wynagrodzenia związanego z planowaną inwestycją (służebność przesyłu). Jednocześnie wywierają na właścicieli presję, twierdząc że ustalenie takiego wynagrodzenia możliwe jest dopiero po zakończeniu inwestycji, a brak zgody właściciela uniemożliwia gminie jej przeprowadzenie.

Czytaj dalej „Służebność przesyłu – inwestycje gminne”

Obligacje GetBack S.A. – co dalej?

16 kwietnia 2018 roku jasne stało się, że akcje i obligacje GetBack są w najlepszym wypadku niewiele warte. Obrót wszystkimi papierami wartościowymi GetBack S.A. notowanymi na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie został zawieszony i taki stan rzeczy utrzymuje się do dzisiaj.

Wgląd w arkusz zleceń wskazuje, że teoretyczna rynkowa wartość akcji kształtuje się obecnie na poziomie 20 gr, natomiast obligacji – około 25 zł (przy cenie nominalnej 100 zł). Dodatkowo okazuje się że, obligacje GetBack były masowe oferowane klientom IdeaBank S.A. (poprzedni właściciel GetBack), a znaczna część nabywców uważa, iż została wprowadzona w błąd.

Sytuacja na chwilę obecną bardzo przypomina miniony skandal związany z oferowaniem polisolokat, m.in. przez GetinBank (o prawomocnym zakończeniu postępowania pisałem wcześniej). Rzecznik Finansowy wobec licznych skarg wystosował w tej sprawie oświadczenia adresowane do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Komisji Nadzoru Finansowego.

Czytaj dalej „Obligacje GetBack S.A. – co dalej?”

Zwrot prowizji od kredytu

Nie wszyscy kredytobiorcy są świadomi tego, że w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu (pożyczki) całkowity koszt kredytu ulega stosunkowemu obniżeniu. Z uwagi na powyższe kredytobiorcy w określonych sytuacjach przysługuje także roszczenie o zwrot prowizji od kredytu (w części przypadającej na okres po wcześniejszej spłacie).

Roszczenie o zwrot prowizji od kredytu wynika z ustawy o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011 roku. Co istotne, powoływaną wyżej ustawę stosuje się nie tylko do typowych umów kredytowych, ale także i do umów pożyczek. Ustawa znajduje zastosowanie do umów zawartych z bankami, ale także i innymi podmiotami (SKOKi, spółki specjalizujące się w pożyczkach itd.).

Do niedawna w orzecznictwie polskich sądów istniały liczne wątpliwości dotyczące tego czy i kiedy zwrot prowizji będzie uzasadniony. Sytuacja zmieniła się jednakże 11 września 2019 roku, kiedy to zapadł długo oczekiwany Wyrok TSUE (Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej) w sprawie o sygn. akt C‑383/18. Wydaje się, że wobec jednoznacznej treści rzeczone wyroku polskie sądy będą zasądzać zwrot prowizji w prawie wszystkich sprawach (o  wyroku pisałem szerzej tutaj).

Czytaj dalej „Zwrot prowizji od kredytu”

Kredyty frankowe (walutowe)

Fluktuacje na rynkach finansowych (w szczególności walutowych) sprawiły, że kredyty frankowe (walutowe) stały się istotnym problemem dla wielu gospodarstw domowych w Polsce. Kredyty frankowe przedstawiane jako rzekomo atrakcyjniejsza alternatywa dla kredytów złotowych zamieniły marzenia o własnej nieruchomości w niekończące się pasmo stresów. Zapraszam także do lektury innych moich publikacji na temat kredytów frankowych:
Kredyt frankowy – pytania i odpowiedzi
Kredyt frankowy – fakty i mity

Można zaobserwować wręcz namnażanie się różnorakich podmiotów obiecujących odzyskanie ogromnych sum, zachowanie nieruchomości, rozwiązanie umowy kredytu i w dodatku wszystko to jednocześnie.  Jednakże śledząc orzecznictwo sądów powszechnych odnosiłem wrażenie, że są to obietnice mocno przesadzone. 3 października 2019 roku TSUE wydał wyrok w sprawie o sygn. akt C‑260/18 dotyczący materii kredytów walutowych. O jego skutkach piszę tutaj (wyrok dla Frankowiczów).

Oczywiście, Internet epatuje niesamowicie korzystnymi wyrokami – nie są to jednak jedyne orzeczenia, a wśród orzeczeń sądów odwoławczych i Sądu Najwyższego można znaleźć wiele niekorzystnych rozstrzygnięć. Kredytobiorca musi mieć na uwadze to, że przegranie sprawy o kilkaset tysięcy złotych może wiązać się z kosztami idącymi w dziesiątki tysięcy złotych. Niżej pozwolę sobie przedstawić moje spojrzenie na problem wywołany przez kredyty frankowe.

Czytaj dalej „Kredyty frankowe (walutowe)”

Polisolokaty – Wyrok Sądu Apelacyjnego

31 grudnia 2013 roku Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wydał Decyzję Nr RKT-55/2013 w przedmiocie nieuczciwych praktyk stosowanych przez Getin Noble Bank S.A. przy sprzedaży złożonych produktów ubezpieczeniowych (tzw. polisolokaty), ustalając m.in. karę przekraczającą 5 milionów złotych. Dlaczego jednak przypominam o tym prawie 5 lat później – w 2018 roku?

Otóż 23 stycznia 2018 roku Sąd Apelacyjny w Warszawie wydał wyrok w sprawie o sygn. akt sygn. akt VII AGa 808/18 – apelacji  Getin Noble Bank S.A.  od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 21 czerwca 2016 r., sygn. akt XVII AmA 129/14 – oba wyroki utrzymały prawie w całości decyzję UOKiK (jedyna różnica to obniżenie kary do równej kwoty 5 milionów złotych).

Czytaj dalej „Polisolokaty – Wyrok Sądu Apelacyjnego”

Zadośćuczynienie – szkody komunikacyjne

Ostatnio wskazałem, że jednymi z najczęstszych zdarzeń rodzących odpowiedzialność po stronie ubezpieczyciela są szkody komunikacyjne, a poszkodowanemu przysługują najczęściej dwa rodzaje roszczeń – żądanie odszkodowanie oraz zadośćuczynienie. Niżej poruszę kwestie związane właśnie z zadośćuczynieniem, czyli kompensatą cierpień fizycznych i psychicznych ofiary wypadku.

Odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu zadośćuczynienia wynika zazwyczaj z polisy OC sprawcy. Zdarza się, że ubezpieczyciel zobowiązany jest do zapłaty także z tytułu ubezpieczenia dobrowolnego, jednakże są to zazwyczaj zdecydowanie niższe kwoty, wynikające ze swoistego cennika będącego elementem OWU (ogólnych warunków ubezpieczenia).

Sam udział w wypadku nie świadczy jeszcze o tym, że poszkodowanemu należy się zadośćuczynienie, konieczne jest wystąpienie także elementu cierpień fizycznych i/lub psychicznych. W przypadku śmierci poszkodowanego – prawo do zadośćuczynienia przysługuje jego bliskim. Odmienne roszczenie, w przypadku skutków wypadku pogarszających sytuację zawodową lub generujących stałe koszty stanowi renta należna od ubezpieczyciela.

Czytaj dalej „Zadośćuczynienie – szkody komunikacyjne”

Odszkodowanie – szkody komunikacyjne

Jednymi z najczęstszych zdarzeń rodzących odpowiedzialność po stronie ubezpieczyciela są szkody komunikacyjne. Poszkodowanemu przysługują najczęściej dwa rodzaje roszczeń – odszkodowanie (zwrot wszystkich poniesionych kosztów, naprawa samochodu, spadek wartości itd.) oraz zadośćuczynienie (krzywdy związane z uszczerbkiem na zdrowiu).

Odpowiedzialność ubezpieczyciela wynika zazwyczaj z polisy OC sprawcy lub dobrowolnego ubezpieczenia poszkodowanego. Niewątpliwie dochodzenie roszczenia z polisy OC sprawcy stanowi dla poszkodowanego sytuację zdecydowanie bardziej korzystną (w przypadku dobrowolnego ubezpieczenia wiążąca jest treść umowy, zawierające liczne ograniczenia). Numer polisy OC sprawcy można uzyskać na stronie Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego.

W przypadku zdarzeń wywołujących większą szkodę warto od początku likwidacji szkody korzystać z pomocy profesjonalisty. Adwokat posiadając odpowiednie doświadczenie potrafi ocenić jakie roszczenie jest uzasadnione, a także o ile zajdzie taka konieczność – doprowadzić do satysfakcjonującego finału w sądzie. Nie warto natomiast w mojej ocenie korzystać z usług podmiotów pomagających wyłącznie w zawarciu ugody pozasądowej.

Czytaj dalej „Odszkodowanie – szkody komunikacyjne”

Podział majątku wspólnego

Zdecydowana większość małżeństw w Polsce nie decyduje się na zawarcie umowy majątkowej małżeńskiej (tzw. intercyza). Taki stan rzeczy sprawia, że po orzeczeniu rozwodu konieczny jest podział majątku wspólnego małżonków. Podział taki może być dokonany na drodze notarialnej (przy zgodzie zainteresowanych) lub w trakcie postępowania nieprocesowego.

Sądem właściwym do rozpoznania sprawy o podział majątku wspólnego jest sąd rejonowy, którego właściwość miejscową ustala się według miejsca położenia wspólnego majątku. W przypadku, kiedy z uwagi na położenie majątku w różnych miejscowościach właściwe jest kilka sądów rejonowych – wyboru dokonuje wnioskodawca.

Wniosek o podział majątku powinien określać co wchodzi w jego skład oraz w jaki sposób wnioskodawca domaga się jego podziału. Zazwyczaj polega to na stworzeniu listy wszystkich elementów majątku oraz zaznaczeniu, komu które z nich powinny zostać przydzielone. Na rzecz osoby, która otrzymuje mniej wartościowe składniki majątku powinna zostać orzeczona stosowna spłata.

Czytaj dalej „Podział majątku wspólnego”